Naar het laatste nieuws
Sergio (van de koffie Montenegro) was voordat hij koffieboer werd advocaat in Medellin. Werk waar hij niet echt voldoening uithaalde. Zorg voor de natuur had hij altijd al en zo kwam hij aan de rand van het dorp Alfonso Lopez op zijn finca (boerderij) terecht met een prachtig uitzicht over het dal. De finca staat op 1800m en voor de plantage gaan we op muilezels naar boven over smalle steile paadjes. De plantage is totaal zo’n 140 ha. Hierop staat 80ha koffieplanten (caturra en castillo) afgewisseld met bamboe, eucalyptus en ceder. Ook is er een deel tomatenplanten. Hij doet ook aan herbebossing en het productieproces is milieubewust. Door bijdrage aan de natuurbescherming onderscheidt hij zich van zijn concurrentie.
We gaan de plantage inspecteren op muilezels want het is er erg steil. De major domo –zeg maar de voorman- gaat op een behoorlijk nukkig paard naar boven. De rest van de muilezels volgt gehoorzaam. Tussen de koffiestruiken door zijn de plukkers aan het werk. Ze zijn goed ingepakt tegen insecten. In de tijd dat wij er zijn loopt het plukseizoen ten einde en moet er extra goed gelet worden op de rijpheid van de bessen. Plukkers worden per kilo geplukte bessen betaald maar aan het einde van het seizoen plukken ze per uur natuurlijk minder en ontvangen ze een minimumloon per uur. Dit jaar ontvangen ze bijna twee keer zoveel dan het jaar ervoor omdat ze anders naar het zuiden doortrekken waar de oogst nu heel groot is.
Sergio vindt de sociale contacten met de mensen uit het dorp belangrijk. Hij is een van de grootste werkgevers hier. Voor ons bezoek heeft hij dan ook een groepje muzikanten uit het dorp laten komen die de hele middag voor ons spelen. Hij neemt ons ook even mee het dorp in. De mensen vinden ons bijzonder interessant, er komen nooit buitenlanders daar. Zelfs de politieman die vanuit zijn kantoor zicht heeft op het dorpsplein komt zijn stoel uit om oprecht geïnteresseerd te informeren waarom we dit dorp bezoeken.
Sergio probeert binnen Colombia het drinken van koffie ook te stimuleren. Slechts 5% van de koffie is voor de eigen bevolking. De rest –kwalitatief het betere deel- wordt geëxporteerd. Zijn dochter heeft een opleiding in Medellin gevolgd tot barista en ondersteunt haar vader. De bedoeling is dat zij in het dorp een koffiebar gaat openen.
Het gaat goed bij Sergio! Hij heeft afgelopen jaar geinvesteerd in een nieuw ‘drooghuis’ voor zijn koffie.
De dochter van Sergio staat inmiddels wekelijks op de markt in het dorp om de bewoners kennis te laten maken met koffie zoals koffie bedoeld is. Ze gebruikt daarvoor verschillende filtermethodes.
Deel via
